به گزارش مجله خبری نگار،فرزندان والدین کنترلگر اغلب میل به کمالگرایی دارند.
به گزارش روزیاتو، همهی ابعاد فعالیتهای آنها از سوی والدین شان مورد انتقاد قرار میگرفته و والدین شان دائماً به آنها میگفتند که میتوانستند بهتر عمل کنند، به همین دلیل تبدیل به شخصی شده اند که میخواهد همه چیز را به گونهای انجام دهد که مورد هیچ انتقادی قرار نگیرد.
یکی از مشکلات بزرگ شدن با والدینی که بیشتر اوقات به جای شما تصمیم میگرفتند این است که حالا در بزرگسالی تصمیم گیری برای شما اغلب یک چالش تمام عیار است.
شما در کودکی احتمالاً حق انتخاب محدودی داشتید و به آنچه که والدین تان برای شما تعیین میکردند عمل میکردید.
شاید متوجه شده باشید که بیشتر اوقات در حال عذرخواهی هستید، حتی برای چیزهایی که نقشی در آن نداشته اید.
بزرگ شدن در محیطی که در آن اغلب مسئول چیزهایی دانسته میشدید که کنترل اندک یا صفری روی آنها داشتید، این ذهنیت را در شما به وجود آورده که باید باری را بر دوش بکشید که به شما تعلق ندارد.
اگر والدین بیش از حد کنترلگری داشته اید، ممکن است برقراری روابط عمیق با دیگران برایتان دشوار باشد.
شما برای بیان افکار و عقایدتان و در میان گذاشتن احساسات تان دچار تردید میشوید، یا نگرانی بیش از اندازهای دربارهی طرز تلقی دیگران از خودتان دارید، یا حتی ممکن است نگران باشید که اگر زندگی خودتان را بسازید، والدین تان احساس تنهایی کنند.
اگر با والدینی بزرگ شده باشید که دائماً شما را کنترل میکردند، ممکن است با خودتردیدی دست به گریبان باشید. شما یک منتقد درونی دارید که لحظهای ساکت نمیشود و شما را پیوسته درگیر نگرانی، کمالگرایی و اضطراب میکند.
برای کسانی که با والدین کنترلگر بزرگ شده، شکست اغلب میتواند بدترین نتیجهی ممکن باشد.
شما که با این طرز فکر بزرگ شده اید که باید به هر قیمتی جلوی شکست خوردن تان را بگیرید، حالا ترسی نهادینه شده از اشتباه کردن یا ناتوانی در برآورده کردن توقعات دیگران از خود دارید.